Kıyıköy, Balık ve Keyifli Bir Gün

Hayran kaldığım yerlerden biri daha..

Kurban bayramından önceydi, hava tam da ılıkken, güneş artık sanki son kez gülümserken, rüzgar hafiiiif hafif eserken, hani böyle çıkıp uzuuuuunn uzun yürümek istersiniz ya.. İşte tam da öyle bir günde bir anda karar verdik Kıyıköy'e gitmeye :)

Hafta ortasıydı, saat öğlen 2'ye geliyordu, eşimle bugün ne yapsak diye konuşurken, bende internette buna dair dolaşırken, hadi dedim! Kıyıköy'e gidelim! :) Eşim tabi delirdin mi, saatten haberdin var mı der gibi bana baktı önce :) Çünkü çok yakın bir yer değildi, hani sabah erkenden kalkıp, kahvaltıdan sonra hemen çıkıp gidilmesi gereken yerler vardır.. Burası da aslında biraz öyleydi :) Ama olsun! Bütün gün zaten bizim değil mi? dedim bende eşimin bakışlarına karşı :)

Aslında İstanbul'da yaşayanlar için uzaklık problem olmuyor bir çok yerde.. Çünkü zaten İstanbul'un trafiğinde gitmek istediğiniz yer ne kadar yakın olursa olsun, bir trafiğe yakalandınız mı eyvahlar olsun.. 30 dakikalık yolu tam 2 saatte gittiğimi bilirim İstanbul'da..

Kıyıköy'e yarım saat kala iki tarafında kocaman ağaçları olan, ve yukarıya baktığınızda sadece gökyüzünü gördüğünüz bir yola giriyorsunuz.. O kadar harika ki.. Huzur dolu, mis gibi.. Nerde yaşadığınızı unutuveriyorsunuz o an :)

Kıyıköy, eğer İstanbul Avrupa yakasındaysanız ve araçla giderseniz tam 2 saat sürüyor. Vize'den sonra geliyor. Küçük, kasaba diyebileceğimiz bir yer. Evler tek ya da iki katlı, daracık sokaklar, hemen hemen her evin önünde oturup çekirdek çitleyerek konuşan kadınlar :), bisikletli çocuklar ve tabi küçük kahveler var.. Çok şirin ve sıcacık bir yer.. Yazın giderseniz denize de girebiliyormuşsunuz.

Biz çok dolaşamasakta, çok sevdim ben bu şirin yeri :)

Sonra tamamen ahşaptan oluşan, salaş küçük bir restauranta girdik eşimle. Tabi ki balık yemek için :) Yukarı da gördüğünüz fotoğrafta restaurantta otururken çektiğim bir kare. İnanılmaz güzel bir manzara..

Balıklar nefisti.. Zaten böyle bir manzarada, açık havada iştahı açılıyor insanın :)

Bir güzel yedik evet, değmeyin keyfimize :))

Hele ki balığın ardından bir helva geldi ki.. Yerken sizde hissettirdiği şeyler tarif edilemez :)

Bildiğimiz helvalar gibi değil, akışkan bir durumu var.. Balıktan sonra ikram ediyorlarmış sadece bir tane.. Eşimle resmen helva için kavga ettik desem yeridir :) Sonra ben dayanamadım ve bütün utangaçlığımla bir tane daha istedim, tabi ki ücreti karşılığında.. Ama ücret falan almadılar helva için böyle de kibar insanlar işletenleri.. Ailece işletilen bir yer zaten. Öyle olması daha da şirin ve sıcak kılıyor orayı..

O kadar sıcak geliyor ki yiyebilmek için bayağı bir beklemeniz gerekiyor.. Çünkü içi katı değil, akışkan.. Beklerken de böyle birazcık sönüyor :)

Tarifi için yalvardım diyebilirim :) Ama onlara özel bir tarif olduğundan veremiyorlarmış :(

Yediğim kadarıyla deneyeceğim mutlaka evde :)

Dönüşte de bir köyün içinden geçerken manda yoğurdu aldık. Oraya kadar gidip manda yoğurdu almamak olmazdı tabi :) Aynı zamanda çok güzel bir tabağında sahibi olmuş oldum :)

Hatta dönüş yolunda hava iyice kararmıştı ve upuzun bir yol boyunca hiç sokak lambasının olmadığı o ağaçlı yolda önümüze kocaman bir manda çıktı.. Ve hayvancağızda siyah olduğundan biz mandayı göremedik! Tam mandaya 2 adım kala ani bir frenle durdu eşim!.. Yani neredeyse çarpıyorduk ve öyle bir ihtimali düşünmek bile istemedim..  Neyse ki ardından derin bir oh çektik ikimizde..

Dönerken sanki bir kaç günlük bir tatilden dönüyormuş gibi hissettik kendimizi..

Çünkü o kadar doğal, o kadar güzel bir yerdi ki, şehire döndüğümüzde bir tuhaf olduk..

Eğer imkanınız varsa haftasonu ya da haftaiçi havanın bugünlerdeki gibi değil de daha yumuşak olduğu bir günde mutlaka gidin derim bu şirin yere..

Sadece dinlenmek için, nefes almak için.. Çok iyi geliyor insana..

Herkese sevgilerimle..